Τρίτη 31 Ιουλίου 2007

Τα νέα του Αυγούστου



Για ακομα μια φορά ο Κανέλος ευχαριστεί τους αμέτρητους φίλους, συντρόφους, συναγωνιστές.
Η αίτηση με τις υπογραφές έχει παραδοθεί στο πρόεδρο της Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ.
Η απάντηση ήταν ότι το αίτημα θα εξεταστεί από το συμβούλιο... και θα ενημερώσουν ..
η σχολή κλεινει στις 29/7/2007, αλλά απόφαση για την επιστροφή του Κανέλου στο χώρο του δε πάρθηκε, ούτε απάντηση είχαμε στο κατατεθειμένο αίτημα από τις αρχές Ιουλίου με τις πρώτες 318 υπογραφές που είχαν μαζευτεί ως εκείνη την ωρα.
Ο Κανέλος λοιπόν για τον Αυγουστο θα παραμείνει με τους φίλους που τον προσέχουν και ευχεται σε όλους σας καλές διακοπές. Το σκέφτεται όμως να πάει και για διακοπές.
Για όσους μείνουν στην Αθήνα, παρακαλεί να μη ξεχνουν να αφήνουν φαγητό και νερό για τους τετράποδους συντρόφους στις γειτονιές.

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007

Μαύροι σκύλοι και ΜΚΟ Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2006




Κάποιες (μη) κυβερνητικές γατούλες έκριναν επιτρεπτό να παραποιήσουν μια φωτογραφία από τη διαδήλωση της 6ης Μάη στο Μοναστηράκι. Το κεντρικό σύνθημα «Κανένας άλλος κόσμος δεν είναι εφικτός όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός» έγινε ως εκ θαύματος «e-διαδηλώστε», ενώ και τα επί μέρους δικά μας (αγγλόφωνα) συνθήματα δεν είχαν καλύτερη τύχη. Το «Για τέλεια ευελιξία τσακίστε τη μισθωτή σκλαβιά» και το «Μη συγχέετε τα τρία γουρουνάκια με τα μεγαλογούρουνα της εξουσίας» έγιναν εκκλήσεις για εκδηλώσεις συμπόνιας προς τα αδέσποτα μέσω email με ταυτόχρονη κριτική κάθε διαδήλωσης και κάθε προκήρυξης!e-διαδήλωση


Πράγματι, δεξιά από την παραποιημένη φωτογραφία είναι έκδηλη η πρόθεση του μη κυβερνητικού υπηρέτη της κυβέρνησης να προωθήσει τα σχέδιά της για τον περιορισμό της έκφρασης των κοινωνικών κινημάτων ανάμεσα σε μπάτσους-ζαρντινιέρες και στα κάγκελα των πεζοδρομίων. Φυσικά μιλάμε για τη συρρίκνωση έως και την οριστική εξαφάνιση (απαγόρευση) των διαδηλώσεων που μηχανεύονται πρώην και νυν κυβερνητικά σκουλήκια (χρυσοχοϊδάκια, βουλγαράκια, ντοράκια, πολυδωράκια, κακλαμανάκια κλπ.) σε αγαστή συνεργασία με τους τοκογλύφους-τραπεζίτες και τους «μικροϊδιοκτήτες» των πολυκαταστημάτων του κέντρου.


Όμως, όντας γονυπετής και απελπιστικά απορροφημένος με το γυάλισμα των παπουτσιών του αφέντη του, ο υπηρέτης και στέλεχος της κοινωνίας των ενεργών πωλητών έχει περιορισμένο οπτικό πεδίο και ικανότητες. Έτσι, παρά την κακοποίηση της φωτογραφίας δεν μπορεί να κρύψει ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα δρόμο έστω και προσωρινά απελευθερωμένο από συντρόφους με όσα αυτό συνεπάγεται : φυσική παρουσία, μη ηλεκτρονικές κραυγές διαμαρτυρίας, άμεση προβολή πολιτικών θέσεων στην κοινωνία, εκτροπή της κυκλοφορίας και διατάραξη της ροής του εμπορεύματος και της εμπορευματοποίησης της ζωής μας.


Το συγκεκριμένο κατασταλτικό πόνημα έχει φυσικά και το απαραίτητο «οικολογικό-ανθρωπιστικό» περιτύλιγμα σε φόντο εθελοντισμού : δεν διαδηλώνουμε για να μην ενοχλούμε τους συμπολίτες μας, δεν φτιάχνουμε προκηρύξεις και τρικάκια για να μην κόβονται δέντρα και δεν τα μοιράζουμε για να μην ρυπαίνουμε το περιβάλλον! Θέλει να ξεχνάει ο υπηρέτης ότι οι προλετάριοι γνωρίζουν στο πετσί τους ποιοι ρυπαίνουν και καταστρέφουν όχι μόνο το κέντρο της Αθήνας αλλά ολόκληρο τον πλανήτη !.. Άσε που ακόμα και ένα παιδάκι καταλαβαίνει ότι για τις προκηρύξεις και τα τρικάκια μιας διαδήλωσης χρειάζεται πολύ λιγότερος πολτός απʼ ό,τι για τα διαφημιστικά έντυπα μίας κυριακάτικης εφημερίδας...


Αλλά και ο νόμος που ο φιλόζωος υπηρέτης προφασίζεται για να διοργανώσει την e-διαδήλωσή του είναι σαφές ότι προάγει την περαιτέρω εμπορευματοποίηση των ζώων, ευνοώντας τους εμπόρους ζώων και περιορίζοντας ταυτόχρονα την όποια ελευθερία των μεμονωμένων κατοικιδίων και των ανθρώπων τους (λουριά, αλυσίδες, φίμωτρα...). Όσο για τα περί ιδρύσεως κυνοκομείων και τις κοινοτικές επιδοτήσεις που καταλήγουν στα σαγόνια των ημετέρων δεν το συζητάμε, γιατί οδηγούν αναπόφευκτα σε ευθανασία-συνοπτικές εκτελέσεις των αδέσποτων.


Το κράτος όταν ψηφίζει νόμους έχει τρία πράγματα κατά νου : να ευνοήσει λίγους, να δεσμεύσει πολλούς, και να εφαρμόσει ή να καταπατήσει τους νόμους αυτούς όπως το ίδιο νομίζει. Κρατικοί δολοφόνοι έστησαν κατά γενική ομολογία τη γενοκτονία των αδέσποτων στο Ζάππειο τον Ιανουάριο του 2003 επί ελληνικής προεδρίας και, μετά τη δημοσίευση του νόμου (που προβλέπει την «προστασία» των αδέσποτων), προχώρησαν σε ακόμα πιο εκτεταμένες σφαγές στη διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων.


Απ΄όλο το νόμο, αυτό του σίγουρα εφαρμόστηκε και θα εφαρμόζεται είναι η ηλεκτρονική σήμανση των ζώων. Παράφρονες κτηνίατροι, όταν τους επισκεπτόμαστε, μας υποδέχονται με μια σύριγγα μικροτσίπ στο χέρι προτείνοντας την άμεση τοποθέτηση, χωρίς να πολυσκέφτονται ότι η επόμενη γενιά μικροτσίπ προορίζεται για το ανθρώπινο σβέρκο... Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για το μη κυβερνητικό σκουλήκι που το γλοιώδες περίβλημά του φέρει τα πυρακτωμένα μαρκαρίσματα των αφεντικών του.


Κάτι που δεν εφαρμόστηκε ακόμα από το νόμο είναι η επιβολή προστίμων σε όσους δεν μαζεύουν τα περιττώματα των σκύλων τους, και αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στο υψηλό κόστος των δημοτικών μπάτσων σε σχέση με τις προβλεπόμενες εισπράξεις από τα πρόστιμα είτε στο ότι σε κάποια σημεία της Αθήνας, όπως πχ. γύρω και μέσα στη Βουλή, κυκλοφορούν πολλά περιττώματα που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως περιττώματα ζώων!


Τέλος, δυο λόγια για το ρόλο του υπηρέτη και το κοινωφελές έργο του.


Τα μη κυβερνητικά σκουλήκια βγήκαν στην επιφάνεια της γης τη στιγμή που το κεφάλαιο επιτύγχανε τη διεθνοποίησή του σε βάρος των μισθωτών σκλάβων και που το κράτος μπορούσε επιτέλους να αποβάλει το αβάσταχτο φορτίο του κοινωνικού του μύθου (απαλλασσόμενο από μεγάλο μέρος των παροχών και της γραφειοκρατίας που τις διεκπεραίωνε) και να στραφεί σε πιο αποτελεσματικές επενδύσεις : όπλα, μπάτσοι, καταστολή.


Κι εδώ έρχονται οι μη κυβερνητικοί υπηρέτες που –με χαμηλό κόστος τώρα αλλά εγγράφοντας υποθήκη για την προσωπική τους αναρρίχηση στο μέλλον– θα συντηρήσουν για όσο χρειάζεται τα προσχήματα του «κοινωνικού κράτους» και του «κράτους δικαίου». Το κράτος και τα αφεντικά επιτυγχάνουν τους στόχους τους με χαμηλές σχετικά επιχορηγήσεις από τη στιγμή που το κύριο βάρος το επωμίζονται οι ίδιοι οι παλαιοί και νέοι δικαιούχοι των χαμένων παροχών είτε προσφέροντας δωρεάν ή φτηνή εργασία, είτε συνεισφέροντας οικονομικά από το υστέρημά τους (εθελοντισμός).


Οι ΜΚΟ αναβαθμίζονται αναλαμβάνοντας διατεταγμένη υπηρεσία «κοινωνίας των πολιτών» και γίνονται απαραίτητες για όλες τις βρωμοδουλειές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Και η πυραμίδα των μη κυβερνητικών υπηρετών βρίσκει το επιστέγασμά της στον ρόλο που τους ανατίθεται στο πλαίσιο των νεοαποικιακών επεμβάσεων: προπομποί στρατιωτικών επιδρομών, φωλιές κατασκόπων, διοχετευτές χρηματοδοτήσεων της CIA για πορτοκαλί επαναστάσεις, κοντολογίς γατούλες με πολύ κοφτερά δόντια. Και όλα αυτά έναντι αδρής αμοιβής, που συχνά-πυκνά ξεκοκαλίζει το μεγαλύτερο μέρος κάποιας σεμνότυφα αυτοαποκαλούμενης «βοήθειας».


ΕΞΩ ΤΑ ΝΙΑΟΥΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΦΟΥΓΓΟΚΩΛΑΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΖΩΗ ΜΑΣ


Ανεξούσιες, αδέσποτες και ωραίες


Γλύκα - Εκάβη

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=619817

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

ΟΙΚΟΜΑΧΗΤΕΣ Ή ΟΙΚΟΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ






Άξια αναφοράς είναι η προσπάθεια πολλών ευαίσθητων ανθρώπων που κινητοποιούνται σε όλο τον κόσμο για να σταματήσει η βαρβαρότητα ενάντια στα ζώα. Σε αυτή την προσπάθεια πολλοί έχουν αντιμετωπίσει κατηγορίες, δικαστήρια, φυλακίσεις. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αρχές προειδοποίησαν τα φαρμακευτικά εργαστήρια και τις επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας για τον κίνδυνο επιθέσεων από τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων. Tο Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) αντιμετωπίζει τους ριζοσπάστες οικολόγους ως «οικοτρομοκράτες».

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, επίσης, ορισμένες παράνομες ομάδες δεν διστάζουν να προσφύγουν σε επιθέσεις ενάντια σε όσους εκμεταλλεύονται την πανίδα. Το Huntingdon Life Sciences (HLS), το μεγαλύτερο εργαστήριο στην Ευρώπη όπου πραγματοποιούνται πειράματα σε ζώα, βρίσκεται εδώ και τέσσερα χρόνια στην καρδιά μιας παγκόσμιας μάχης. Για να επιτύχουν την απελευθέρωση των ζώων που θυσιάζονται στον βωμό των ερευνών, οι οικομαχητές προσπαθούν να εξωθήσουν το HLS στη χρεοκοπία, παρενοχλώντας τους μετόχους, τους πελάτες και τους προμηθευτές του.
Η προσφυγή στη βία του κινήματος προστασίας των ζώων ξεκινάει τη δεκαετία του 1960. Οι ακτιβιστές του προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις,. Το 1963 ιδρύθηκε στη Νότια Αγγλία η Οργάνωση των Σαμποτέρ του Κυνηγιού (HSA). προσπαθούσαν να παρεμβληθούν ανάμεσα στους κυνηγούς και στα θηράματά τους, για να τα σώσουν και για να παρακινήσουν την κυβέρνηση να απαγορεύσει το κυνήγι. Στη συνέχεια, επέκτειναν τη δράση τους στα εργαστήρια όπου πραγματοποιείται ζωοτομία και στα καταστήματα γουναρικών. Ονομάστηκαν Band of Mercy (Ομάδα του Ελέους)». Τρία χρόνια αργότερα, οι «παράνομοι»επέλεξαν ως ονομασία τα αρχικά ALF. «Εκείνη την εποχή, τα απελευθερωτικά μέτωπα πολλαπλασιάζονταν στη Λατινική Αμερική και στην Ιρλανδία: το ALF πιστεύει ότι μια βίαιη ενέργεια μπορεί να είναι θεμιτή βραχυπρόθεσμα εάν πρόκειται να αποδοθεί δικαιοσύνη. Στη Βρετανία, το κίνημα για την κατάργηση της δουλείας και οι σουφραζέτες, οι ακτιβίστριες που μάχονταν για τα δικαιώματα των γυναικών, είχαν καταφύγει επίσης σε παράνομα μέσα.

Μέσα από τις επιθέσεις και τις απειλές, το ALF επιδιώκει την αύξηση του κόστους της ασφάλειας των εγκαταστάσεων, έτσι ώστε να γίνει οικονομικά ασύμφορη η εκμετάλλευση των ζώων.
Στο όνομα του αγώνα τους, αρκετές εκατοντάδες ακτιβιστών είναι έτοιμοι να περάσουν στην παρανομία. Ο απολογισμός της δράσης τους : σπάσιμο της βιτρίνας κρεοπωλείων, εμπρησμοί σφαγείων και καταστημάτων γουναρικών, παρενοχλήσεις εις βάρος τσίρκων και ζωολογικών κήπων, επιθέσεις σε εκτροφεία βιζόν και απελευθέρωση των έγκλειστων ζώων, καταστροφή εργαστηρίων ζωοτομίας και των εκτροφείων που τα προμηθεύουν με τα ζώα, παρενόχληση του προσωπικού τους μπροστά στον τόπο κατοικίας τους, πετροβόλημα των παραθύρων τους και φθορές στα αυτοκίνητά τους, εμπρησμοί φορτηγών ψυγείων των σφαγείων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Βόρεια Ευρώπη, το ALF αναλαμβάνει συχνά την ευθύνη για ενέργειες αυτού του τύπου.
Έπειτα από τριάντα χρόνια αγώνων, το κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων έχει επιτύχει σημαντικές νίκες έπειτα από εκστρατεία άσκησης πιέσεων στις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις.
Σήμερα, είναι σχεδόν αδύνατον να βρει κανείς ένα γούνινο παλτό στη Βρετανία. Τα τελευταία χρόνια οδηγήθηκαν σε χρεοκοπία πολλά εκτροφεία γάτων και σκύλων που τροφοδοτούσαν εργαστήρια ζωοτομίας. Τον Ιανουάριο του 1994, το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το πρόγραμμα του εργαστηρίου νευρολογικής έρευνας που απαιτούσε φριχτά πειράματα πάνω σε πιθήκους (κόβεται ένα τμήμα του κρανίου των πιθήκων, χωρίς να χορηγηθεί καμία αναισθησία στα ζώα και εμφυτεύονται ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους για να μελετηθεί η λειτουργία των νευρώνων.
Το πείραμα διαρκεί έξι ώρες ημερησίως, πέντε ημέρες την εβδομάδα. Οι υποστηρικτές αυτών των πειραμάτων επικαλούνται την ομοιότητα που υπάρχει ανάμεσα στον πίθηκο και στον άνθρωπο.
Οι αντίπαλοί τους ανταπαντούν ότι ακόμα και αυτή η ομοιότητα δεν είναι δυνατόν να δικαιολογήσει, από ηθική άποψη, την οδύνη των ζώων)
Συντονιστής αυτής της εκστρατείας ήταν ο Μελ Μπρότον, φίλος του Μπάρι Χορν, ο οποίος εξέτισε ποινή τετραετούς φυλάκισης για κατοχή εκρηκτικών. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, το συνηθισμένο εργαστήριο μετατράπηκε σε φρούριο, ενώ το κόστος λειτουργίας του πέρασε στα 32 εκατομμύρια λίρες, από 24 στην αρχή. Ολα αυτά ήταν απαράδεκτα για το διοικητικό συμβούλιο του Κέιμπριτζ, το οποίο παραιτήθηκε από τη συνέχιση αυτού του προγράμματος.
Ο κυριότερος εχθρός των οικομαχητών, οι περιφραγμένες με συρματοπλέγματα εγκαταστάσεις του HLS που θυμίζουν φρούριο και τις οποίες παρομοιάζουν με στρατόπεδο συγκέντρωσης, εξακολουθούν να λειτουργούν. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κέντρο ζωοτομίας στην Ευρώπη. διαρροές αποκαλύπτουν ότι στο HLS πραγματοποιούνται ιδιαίτερα οδυνηρά πειράματα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πειραματισμού με αέρια CIC πάνω σε σκύλους, ο οποίος πραγματοποιήθηκε το 2003(«The Observer», Λονδίνο, Απρίλιος 2003), δεκαπέντε χρόνια μετά την απαγόρευσή τους. η δοκιμή ενός φάρμακου για τα οστά για λογαριασμό μιας ιαπωνικής εταιρείας, οπότε και έσπασαν τα πόδια σε 37 σκύλους.

Ύστερα από τα παραπάνω ο κάθε αναγνώστης μπορεί να λάβει προσωπική θέση και στάση και να αντιμετωπίσει με τον δικό του τρόπο την νεοταξική λαίλαπα που σκοτεινιάζει πάλι πάνω από την ανθρωπότητα μαζικοποιώντας κατακριτέες πρακτικές.
Πίσω από «παραλείψεις, παραβλέψεις και σκοπιμότητες» της διεθνούς κοινότητας, ξεκάθαρα διακρίνεται ο πλουτισμός με κονδύλια των φορέων της νέας τάξης πραγμάτων και όλων όσων προσδένονται στο άρμα της διψώντας για απόλυτη εξουσία και έλεγχο, λεηλατώντας τις ανθρώπινες ευαισθησίες επιβάλλοντας αναίτια εξουσία ειδεχθούς θανάτου αδιάκριτα στα αγαπημένα όντα της φύσης, χωρίς καμιά ευδιάκριτη οικονομική ή άλλη ωφέλεια που να υπερβαίνει το κόστος τέτοιων ενεργειών.

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΖΩΩΝ


ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΖΩΩΝ

Ο σεβασμός σε κάποιον άλλον προϋποθέτει να γίνει κατανοητός ο ρόλος του. Τα ζώα όπως και ο άνθρωπος δεν είναι απλά πράγματα όπως προσπαθούν να επιβάλλουν οι νεοταξικές τάσεις που επικρατούν. Παρουσιάζουν συμπεριφορές που υποδηλώνουν ψυχικά χαρίσματα και δεν είναι απλά ανακλαστικά.

Στο περιοδικό "ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ" τεύχος 266 (ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2002), δημοσιεύτηκε ένα σημαντικό άρθρο της βιολόγου Ελένης Φατσεα σχετικά με τη νοημοσύνη, τη συνειδητοτητα και τα συναισθήματα των ζώων:
«Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι οι αντιδράσεις των ζωών
είναι καθαρά "μηχανικές" (χωρίς καν να μπορούμε να ορίσουμε τι ακριβώς είναι αυτό το "μηχανικό")...
Πολλά ζώα στο χαμό αγαπημένου ατόμου εμφανίζουν καθαρά
σημάδια κατάθλιψης και ακόμη πένθους : αποσύρονται από
την ομάδα τους και δεν ανταποκρίνονται στις προσπάθειες
των άλλων ζωών να τα πλησιάσουν ή να τα παρηγορήσουν
(προσέξτε ότι όχι μόνο οι "πενθούντες" παρουσιάζουν
ισχυρά συναισθήματα, αλλά και τα αλλά μέλη της κοινότητας
που προσπαθούν να παρηγορήσουν).Σε ακραίες περιπτώσεις
παύουν να τρέφονται, δεν δείχνουν διάθεση για ζευγάρωμα,
αποκτούν εμμονές με το νεκρό ζώο, το οποίο ακόμη και να
αναστήσουν προσπαθούν ή να το μεταφέρουν μαζί τους μέχρι να επέλθει η αποσύνθεση...
- τα δελφίνια όταν πεθάνει νεαρό άτομο αγωνίζονται
να το επαναφέρουν (σσ.υπάρχουν και πρόσφατες περιπτώσεις όπου προσφέρουν βοήθεια ή επιζητούν βοήθεια σε ανθρώπους).
- οι νεαροί ελέφαντες που χάνουν τη μητέρα τους πέφτουν
σε κατάθλιψη, πετάγονται από τον ύπνο τους κραυγάζοντας,
και δείχνουν καθαρά σημάδια "πένθους"...»

ΖΩΑ ΚΑΙ "ΗΘΙΚΗ"
Ορισμένα τουλάχιστον είδη ζώων δείχνουν να έχουν ένα
αρκετά ανεπτυγμένο κώδικα ηθικής συμπεριφοράς.
Μια μελέτη που τάραξε τα νερά στα 1964 όταν η
ομάδα του Stanley Wechlin στην ιατρική σχολή του Παν.
Northwestern του Illinois ανακοινώνει ότι: μετά από
έρευνες και πειράματα επαλήθευσαν πως ένας πίθηκος
rhesus έπαυσε να δέχεται νερό και γενικά να τρώει, όταν
συνειδητοποίησε ότι κάθε φορά που εκείνος έτρωγε, ένας
άλλος πίθηκος δεχόταν ηλεκτρική εκκένωση...
Ανάλογα συμπεριφέρθηκαν ποντικοί που γνώριζαν ότι οι πράξεις τους προκαλούσαν πόνο σε άλλους ποντικούς. Αναφέρθηκε η ακόλουθη περίπτωση. Κατά τη διάρκεια πειράματος, ένας θηλυκός πίθηκος για να φάει έπρεπε να πετύχει σε κάποιο τεστ. Σε 3 περιπτώσεις που απέτυχε, άλλος πίθηκος που ήταν παρών και παρακολουθούσε, με δική του πρωτοβουλία πήρε τη θέση της, κέρδισε το έπαθλο της τροφής επιτυγχάνοντας στο τεστ και της ΠΡΟΣΦΕΡΕ την τροφή που εκείνος είχε κερδίσει.
Αποδεικνύουν έτσι ότι αυτά τα ζώα διαθέτουν υψηλού βαθμού αλτρουισμό, αλληλεγγύη και ανιδιοτέλεια, δηλαδή υψηλού επιπέδου ηθική. Μήπως αυτά τα ψυχικά χαρίσματα είναι στο στόχαστρο των σύγχρονων εξουσιαστών και πρέπει να εξοντωθούν;

ΖΩΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Όσο τώρα για την μελέτη του παιχνιδιού των ζωών, έχουμε
μερικά σημαντικά συμπεράσματα : τα ζώα στα αλήθεια
διασκεδάζουν παίζοντας (σύμφωνα με νευροβιολογικα ευρήματα και μελέτες πάνω στη χημεία του παιχνιδιού)...
Ενώ συγχρόνως το παιχνίδι είναι για τα νεώτερα απ'αυτα ένας χώρος εκμάθησης κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς, δηλ. ηθικών κανόνων...τα δυνατότερα κουτάβια, μετριάζουν την ίδια τους τη δύναμη παίζοντας με ασθενέστερα ώστε να έρθουν στο "ίδιο επίπεδο"...
Δηλαδή έχουμε να κάνουμε στα ζώα με την εκδήλωση συμπεριφοράς, παρόμοιας με αυτής των παιδιών.
Βέβαια η συμπεριφορά επιχειρηματικών συμμοριών απέναντι στα ζώα και στα παιδιά συχνά είναι συχνά εξίσου βάρβαρη και δυστυχώς η κατάσταση διαρκώς επιδεινώνεται. Το παράξενο είναι ότι γίνεται σταθερή προσπάθεια έμμεσα ή άμεσα και με διάφορους τρόπους να αποδεχτούμε αυτή την «επιχειρηματική» λογική.

Ο ΖΩΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ


Ο ΖΩΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ

Ο ζωικός πειραματισμός επιδοτείται γενναία. Τα ζώα και όχι μόνο, χρησιμοποιούνται κυρίως ως πειραματόζωα, για την παραγωγή διαφόρων χημικών παρασκευασμάτων όπως το κολλαγόνο στις κρέμες ομορφιάς ή για δότες οργάνων. Κατά πόσο είναι χρήσιμα αυτά τα προϊόντα, περισσότερο από την ανθρώπινη ηθική που δοκιμάζεται από τον βασανισμό τους;

Ο Ρομπέρ Κομπ είναι ο επιστημονικός διευθυντής του Ταμείου για την αντικατάσταση των ζώων στα ιατρικά πειράματα (Frame)..
Σύμφωνα με τον καθηγητή Κομπ, η υποτιθέμενη αναγκαιότητα της πραγματοποίησης πειραμάτων σε ζώα αποτελεί σε μεγάλο βαθμό «επιστημονικό συντηρητισμό»:
«Η θεμελιώδης έρευνα δεν ενδιαφέρεται για εναλλακτικές λύσεις. Ετσι, το τεράστιο δυναμικό της εξομοίωσης μέσω συστημάτων πληροφορικής παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτο».
Η αναγκαιότητα για την πραγματοποίησή τους υπακούει κυρίως στην οικονομική λογική: «Στην Ιαπωνία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα πειράματα σε ζώα είναι υποχρεωτικά».
Αυτό επιβεβαιώνεται και από την πηγή του στο υπουργείο Εσωτερικών: «Οι επιχειρήσεις θέλουν να πουλήσουν τα προϊόντα τους σε περισσότερες οικονομικές ζώνες και, συνεπώς, πραγματοποιούν αυτά τα πειράματα».
Ο καθηγητής Κομπ συμπληρώνει: «Καθώς η πραγματοποίηση πειραμάτων σε ζώα είναι ευκολότερη και η χρηματοδότηση των εναλλακτικών λύσεων περιορισμένη, αυτές οι λύσεις δεν αποτελούν προτεραιότητα».
Η φαρμακευτική βιομηχανία πραγματοποιεί εκστρατείες για να προβάλλει τη «θλιβερή αναγκαιότητα» για την πραγματοποίηση αυτών των πειραμάτων. Ωστόσο, επιδεικνύει ιδιαίτερη τσιγκουνιά όταν τίθεται το ζήτημα της χρηματοδότησης των εναλλακτικών λύσεων.

Ο ΖΩΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ;




Ο ΖΩΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ;

Το 1882, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στο Μπέρμιγχαμ, ο μεγάλος χειρούργος 19ου-αιώνα, Lawson Tait, υποστήριξε ότι ο ζωικός πειραματισμός πρέπει να σταματήσει " η επιστημονική έρευνα πρέπει να κατευθυνθεί σε ασφαλέστερα κανάλια". Ο Tait είχε αναμφισβήτητα μια σημαντική συμβολή στην πρόοδο της κοιλιακής χειρουργικής επέμβασης, αλλά δήλωσε χωρίς δισταγμό ότι είχε παραπλανηθεί επανειλημμένως από τα δημοσιευμένα αποτελέσματα των πειραμάτων στα ζώα, έτσι ώστε τελικά έπρεπε να τα απορρίψει εξ ολοκλήρου. (Tait 1880).
Ο Tait εθεώρησε ότι η ζωοτομία είναι ένα λάθος, όχι μόνο επειδή μπορεί να παράγει παραπλανητικά αποτελέσματα, αλλά επειδή υπάρχει ο κίνδυνος ότι η προσοχή θα εκτραπεί από τις πιό αξιόπιστες πηγές πληροφοριών, που είναι οι κλινικές μελέτες. Ο Alexander Cawadias (1953) υποστήριζε ότι, όποτε η ιατρική έχει απομακρυνθεί από την κλινική παρατήρηση, το αποτέλεσμα είναι χάος, στασιμότητα και καταστροφή. Η άποψη πρέπει να υποστηριχθεί σοβαρά επειδή η υπόθεση ότι οι άνθρωποι και τα ζώα είναι όμοιοι εμπόδισε την ιατρική πρόοδο για εκατοντάδες χρόνια. . Ο Γαληνός έχει περιγραφεί ως ιδρυτής της πειραματικής φυσιολογίας και βάσισε την ανατομία του σχεδόν εξ ολοκλήρου στη μελέτη των πίθηκων και των χοίρων. Ο Γαληνός μετέφερε χωρίς δισταγμό τις ανακαλύψεις του στα ανθρώπινα όντα, διαιωνίζοντας κατά συνέπεια πολλά λάθη (Guthrie 1945).
Το δογματικό ύφος του Γαληνού, μαζί με την απροθυμία της εκκλησίας να επιτραπεί η ανατομή των ανθρώπινων πτωμάτων, σήμανε ότι τα λάθη του πήγαν μη διορθωμένα για κυριολεκτικά εκατοντάδες έτη (Fraser Harris 1936). Τα λάθη του Γαληνού πέρασαν στην τρέχουσα διδασκαλία και έγιναν επιταγές των πανεπιστημίων μέχρι το 16ο αιώνα
Μόνο με τη δημοσίευση Vesalius Structur του ανθρώπινου σώματος το 1543, βασισμένη στις πραγματικές ανθρώπινες ανατομές, έκανε τη μεγάλη περίοδο του γαληνικού σκοταδιού να αρχίζει να καθαρίζει. Ο Γαληνός κατηγορείται όχι μόνο για τα ελαττωματικά αποτελέσματά του αλλά και για τη χρησιμοποίηση της λανθασμένης μεθόδου του (Tomkin 1973).
Κατά τη διάρκεια του 19ου ου αιώνα η ζωοτομία μετασχηματίστηκε από περιστασιακή, συχνά επικριμένη, μέθοδος στην επιστημονική μόδα που ξέρουμε σήμερα.
Το 1865 ο διάσημος γάλλος φυσιολόγος, Claude Bernard, δημοσίευσε την εισαγωγή στη μελέτη της πειραματικής ιατρικής, μια εργασία που προορίστηκε ειδικά για να δώσει τους κανόνες και τις αρχές παθολόγων για να καθοδηγήσει τη μελέτη πειραματικής ιατρικής τους. Ο Bernard θεώρησε το εργαστήριο ως "αληθινό άδυτο της ιατρικής επιστήμης", και το θεώρησε πολύ σημαντικότερο από την κλινική έρευνα για τους ασθενείς. Το Bernard διέδωσε την τεχνική παραγωγή της ασθένειας με τα χημικά και φυσικά μέσα, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη σημερινή εμπιστοσύνη στα "ζωικά πειράματα" στην ιατρική έρευνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι τα ζωικά πειράματα ισχύουν άμεσα στους ανθρώπους. «Τα πειράματα στα ζώα, με τις επιβλαβείς ουσίες ή στις επιβλαβείς περιστάσεις, είναι πολύ χρήσιμα και εξ ολοκλήρου αποφασιστικά για την τοξικότητα και την υγιεινή του ατόμου. Οι έρευνες για τις ιατρικές ή για τοξικές ουσίες ισχύουν επίσης πλήρως στο άτομο από τη θεραπευτική άποψη.» (Bernard 1865).
Η θέση του Bernard επρόκειτο να σχεδιάσει το χάρτη για την ιατρική στον 20 ο αιώνα αλλά δεν ήταν μόνος στην καθιέρωση της μεθόδου ζωοτομίας.
Ένας άλλος βασικός ήταν ο Louis Pasteur, ο οποίος προφανώς μετά από επιτυχείς προσπάθειες να αναπτυχθεί ένα εμβόλιο ενάντια στη λύσσα είχε περαιτέρω ρόλο για την εργαστηριακή έρευνα και τα ζωικά πειράματα.
Το εμβόλιο του Pasteur έγινε από το σκόπιμα μολυσμένο ιστό εγκεφάλου των οικόσιτων ζώων, αλλά ξέρουμε ότι απλά δεν λειτουργεί όταν εγχέεται μετά από ένα γρήγορο δάγκωμα (Hattwick και Gregg 1985).
Η κλινική εμπειρία έχει δείξει ότι λίγοι άνθρωποι που δαγκώνονται στα γρήγορα αναπτύσσουν πραγματικά την ασθένεια (DHSS 1977) έτσι εκείνοι που ως εκ θαύματος "ανάκτησαν" δεν μπορεί να είχαν μολυνθεί αρχικά μετά την πορεία των εμβολιασμών. Εντούτοις η προφανής επιτυχία Pasteur και οι μέθοδοί του ήταν επικράτησαν , με τα οικόσιτα ζώα και οι ιστοί τους χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια για να παραγάγουν τα εμβόλια και τους ορούς ενάντια σε μια ευρεία ποικιλία των μεταδοτικών ασθενειών. Αυτό έχει αποδείχτεί μια επικίνδυνη προσέγγιση δεδομένου ότι οι μολυσματικοί παράγοντες και εμβολιασμοί από ζωικούς ιστούς έχουν παραγάγει συχνά μοιραία αποτελέσματα στους ανθρώπους (Hayflick 1970).

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΖΩΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ
Παρά τα λάθη του Γαληνού, η αποδοχή ότι τα ποντίκια δεν είναι "μικροσκοπικά άτομα", αλλά πράγματα η αυξανόμενη επιρροή των εργαστηριακών επιστημόνων όπως Bernard, Koch και Pasteur μετέτρεψαν τα ζωικά πειράματα σε καθημερινή πρακτική: η ιατρική έρευνα ήρθε να στηριχθεί στα τεχνητά προκληθέντα ζωικά πρότυπα της ανθρώπινης ασθένειας. Και δεδομένου ότι η άμεση μελέτη των ανθρώπινων ασθενών απαιτεί τόσο πολλές περισσότερες ικανότητες και υπομονή έτσι ώστε οι περιττοί κίνδυνοι για τους εθελοντές να αποφεύγονται, δεν ήταν ίσως εκπληκτικό ότι οι ερευνητές προτίμησαν τη μεγαλύτερη ευκολία που προσφέρθηκε από ένα "μίας χρήσης είδος".
Αλλά με τα ζώα που χρησιμοποιούνται τώρα όχι μόνο για να αξιολογήσουν, και να αναπτύξουν τις χειρουργικές τεχνικές, ποιες είναι οι επιπτώσεις στους ασθενείς; Λαμβάνοντας υπόψη τη σύνθετη και συχνά λεπτή φύση της ανθρώπινης ασθένειας, για τη μεγάλη πλειοψηφία των ασθενειών, τα ζωικά πρότυπα θεωρούνται είτε πολύ φτωχά είτε δεν υπάρχουν (Dollery 1981). Παράδειγμα η αρτηριοσκλήρωση. Η αρτηριοσκλήρωση θεωρείται ως μια από τις αιτίες που οδηγούν σε καρδιακά νοσήματα και επηρεάζει και την επούλωση των τραυμάτων. Στα ζωικά πειράματα έχουν συμπεριληφθεί τα πουλιά, τα σκυλιά, οι αρουραίοι, οι χοίροι, τα κουνέλια και οι πιθήκοι, αλλά οι διαφορές ειδών έχουν φανεί σε κάθε περίπτωση. Το ευρύτατα χρησιμοποιημένο είδος είναι το κουνέλι, που όταν ακολουθεί μια αφύσικη, υψηλή σε χοληστερίνη διατροφή, οι αρτηρίες του φράζουν γρήγορα, αλλά τα τραύματα είναι αρκετά διαφορετικά σε ανθρώπους και κουνέλια είναι σπάνιο για τα τραύματα στα κουνέλια να αναπτυχθεί η ίνωση, η αιμορραγία, το έλκος ή/και η θρόμβωση, αντίθετα από τους ανθρώπους. (Whisnat 1958).
Τεράστιοι πόροι έχουν χρησιμοποιηθεί στους τεχνητά προκληθέντες καρκίνους στα ζώα, που όμως έχουν αποδειχθεί συχνά αρκετά διαφορετικοί από τους αυθόρμητους όγκους που προκύπτουν στους ασθενείς. Πράγματι το νυστέρι (1972) προειδοποίησε ότι, δεδομένου ότι κανένας ζωικός όγκος δεν συσχετίζεται πολύ με έναν καρκίνο στα ανθρώπινα όντα, ένας όγκος που είναι ενεργός στο εργαστήριο μπορεί να αποδειχθεί άχρηστος κλινικά.
Σε ένα 25ετές πρόγραμμα του εθνικού ιδρύματος καρκίνου στο οποίο εξετάστηκαν 40.000 ουσίες σε ζώα στα οποία είχε προκληθεί εργαστηριακά όγκος και φάνηκαν αποτελεσματικά, οι κλινικές έρευνες απέδειξαν ότι τα αποτελέσματα στους ανθρώπους ήταν αρνητικά Έτσι τώρα το εθνικό κέντρο καρκίνου χρησιμοποιεί για τα εργαστηριακά πειράματα ένα απόθεμα ανθρωπίνων κυττάρων(Bross 1987).

Πηγή του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών σχολιάζει με τον εξής τρόπο τον Medicine Act (1968), τον νόμο που ψηφίστηκε μετά την καταστροφική εμπειρία της θαλιδομίδης: «Οι κανονισμοί δεν επιβάλλουν τη διεξαγωγή πειραμάτων σε ζώα. Η θαλιδομίδη ευθύνεται για την υγειονομική καταστροφή του 1957. Η θαλιδομίδη που χορηγείτο στις έγκυες γυναίκες προκάλεσε τη γέννηση χιλιάδων παιδιών χωρίς χέρια. Για τους αντίπαλους των πειραμάτων στα ζώα, αυτή η περίπτωση αποδεικνύει ότι τα πειράματα είναι άχρηστα, καθώς δεν μπορούν να εντοπίσουν τον κίνδυνο. Στη Βρετανία έχει απαγορευτεί, από το 1997, η πραγματοποίηση πειραμάτων σε ζώα για τη δημιουργία νέων καλλυντικών. Αντίθετα, στη Γαλλία επιτρέπονται, λόγω της μεγάλης επιρροής που διαθέτει η βιομηχανία καλλυντικών.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ




Το πρόβλημα άρχισε να γίνεται αντιληπτό με την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ.
Στη προσπάθεια νεοταξικού εκδυτικισμού και εκσυγχρονισμού των ελληνικών πόλεων, επανήλθε πρόσφατα αρωγός η ΕΕ, προαναγγέλλοντας ένα σεβαστό κονδύλι με σκοπό το μάζεμα των «αδέσποτων» από τους δρόμους των πόλεων αν και είναι γνωστό ότι τα σκυλιά και γατιά που χαρακτηρίζουν αδέσποτα ταΐζονται και εμβολιάζονται από τους περίοικους και έτσι δεν δημιουργούν υγειονομικό πρόβλημα.
Πρέπει να τονιστεί ότι όσο αφορά τουλάχιστον τους οικιακούς σκύλους εκτιμάται πως όχι μόνο δεν είναι φορείς ασθενειών, (οι δικές τους ασθένειες δεν είναι μεταδοτικές στον άνθρωπο) αλλά αντίθετα αυξάνουν τα αντισώματα των παιδιών βελτιώνοντας την φυσική τους κατάσταση και την πρόληψη πολλών ασθενειών. Η ολοκληρωτική εξάλειψη της λύσσας από την Ευρώπη στις μέρες μας, εξαλείφει και την μοναδική χρήσιμη δικαιολογία για εξόντωση των αδέσποτων.

ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΔΙΚΤΥΑ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ
«Τα αδέσποτα – πειραματόζωα: Παράνομο δίκτυο «ζωοφιλικών οργανώσεων - φαντασμάτων» αλλά και ιδιώτες προωθούν για εκμετάλλευση σκύλους και γάτες σε ευρωπαϊκές χώρες όπου αφθονούν οι βιομηχανίες καλλυντικών και ανθεί το εμπόριο γούνας»
Την καταγγελία έκανε η Ομάδα Πρωτοβουλίας για την Έρευνα της Εξαγωγής Αδέσποτων Σκύλων από την Ελλάδα στη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη (ΟΠΕΕΑΣ).
Σε ανακοίνωσή της - την οποία υπογράφουν 103 ζωόφιλοι, μεταξύ των οποίων οι κκ. Μιλτιάδης Εβερτ, βουλευτής, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, ευρωβουλευτής, Δημήτρης Μυταράς, ζωγράφος, κ.ά. - γίνεται έκκληση για τη διερεύνηση μιας δοσοληψίας σκοτεινής και μυστικής που διεξάγεται εδώ και 15 χρόνια κάτω από τη μύτη των ελληνικών αρχών.
Σύμφωνα με έρευνα της Ομάδας Πρωτοβουλίας, αδέσποτα σκυλιά εξάγονται από τη χώρα μας προς τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Βρετανία, τη Σουηδία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και τη Γαλλία για να χρησιμοποιηθούν παρανόμως σε κτηνιατρικές κλινικές (π.χ. για μεταμοσχεύσεις οργάνων ή αφαίρεση κολλαγόνου κ.τλ.), για πειραματικούς σκοπούς ή για να αξιοποιηθεί το δέρμα τους σε παιχνίδια ή παραεμπόριο γούνας. Ο αριθμός των ζώων που εξάγονται από την Ελλάδα υπολογίζεται σε 5.000 - 6.000, με κόστος εξαγωγής 70.000 - 200.000 δρχ. Το κέρδος βεβαίως είναι πολλαπλάσιο. (Των Παναγιώτας Μπίτσικα και Μάχης Τράτσα. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, στις 25/8/2002).
Πρόσφατα η ΕΕ απαγόρευσε την εισαγωγή από την Ασία, παιχνιδιών από γούνα σκύλων και γατων, αλλά φαίνεται ότι οι έλεγχοι στην ίδια την ΕΕ είναι ανεπαρκείς για την ίδια βιομηχανία που ανθεί στους κόλπους της.

Το 2003 και ενώ η Ελλάδα αναλάμβανε τη προεδρία της ΕΕ τα σκυλιά και οι γάτες του Εθνικού κήπου και του Ζαππείου βρέθηκαν νεκρά από δηλητήριο, κάποιοι σκέφτηκαν φαίνεται ότι οι δυτικοί πολιτισμένοι ηγέτες δεν θα άντεχαν να βλέπουν τους γάτους μας και τους σκύλους μας να λιάζονται νωχελικά στο Αττικό Φως, έτσι με μια άνευ προηγουμένου βαρβαρότητα τα ζώα δηλητηριάστηκαν!
Ακολούθησε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας από ζωόφιλους.
Κατά τη περίοδο 2002-2004 και ενώ ετοιμαζόμασταν για τους Ολυμπιακούς οι καταγγελίες για περιπτώσεις εξαφάνισης, δηλητηρίασης και θανάτωσης των ζώων ήταν πάμπολλες.
Στην Ελευθεροτυπία 03/03/2003 δημοσιεύτηκε η παρακάτω επιστολή.

Ένας αναγνώστης:«Μένω χαμηλά στην Καλλιθέα, λίγο πριν το δέλτα του Φαλήρου. Χρόνια τώρα, όση δουλειά κι αν είχα, φορτωνόμουνα σχεδόν καθημερινά με σκυλοτροφές και πήγαινα στις μαρίνες των Τζιτζιφιών για να ταΐσω περίπου 40 ταλαίπωρα σκυλάκια, παρατημένα από διάφορους ηλίθιους συμπολίτες μας. Δεν πήγαινα μόνο εγώ, ευτυχώς βοηθούσαν και μερικοί άλλοι γείτονες, που στην πορεία των ετών έγιναν καλοί φίλοι. Ξαφνικά τον Ιούνιο άρχισαν στην περιοχή τα περίφημα και τόσο καλά διαφημισμένα ολυμπιακά έργα. Τις πρώτες μέρες του έργου ήταν δυνατή η πρόσβαση στην περιοχή και πηγαίνοντας καθημερινά πια (λόγω της μεγάλης μου ανησυχίας), μέτραγα όλο και λιγότερα σκυλάκια. Χάθηκαν. Εξαφανίστηκαν όλα σιγά σιγά μέσα σε 10 ημέρες. Άλλα δηλητηριάστηκαν, άλλα πνίγηκαν, άλλα πέθαναν από ασιτία, μπλοκαρισμένα σε κομμένες μαρίνες. Προσπάθησα. Προσπαθήσαμε όλοι μας πολύ. Γλιτώσαμε μερικά, τα πήγαμε αλλού, όσοι από εμάς δεν είχαν σκύλο υιοθέτησαν ένα από αυτά. Άναψε το τηλέφωνό μου προσπαθώντας να βρω λύση. Τηλεφώνησα σε φίλους δημοσιογράφους ζητώντας τους να δημοσιοποιήσουν αυτή την κατάσταση, μήπως και σωθεί έστω και ένα ακόμα κουταβάκι. Τίποτα δεν έγινε. Ο λόγος μου φαίνεται πως περνάει μόνο μέσα στο studio, όταν φωτογραφίζω τους συναδέλφους μου δημοσιογράφους για τις συνεντεύξεις τους στα αστραφτερά περιοδικά που συνεργάζομαι. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, απαγορεύτηκε και η είσοδος ακόμα στην περιοχή αυτή από τις αρχές Ιουλίου.
Ακόμα και εάν πηδήξεις τα συρματοπλέγματα και τις μπαριέρες, είναι τελείως αδύνατο να προχωρήσεις, το τοπίο είναι διαστημικό πια. Δεν μπορείς να φανταστείς την οργή μου, την αγωνία μου και τη θλίψη μου κάθε φορά που περνάω από εκεί δίπλα οδηγώντας. Τι να έγιναν άραγε αυτές οι ψυχές; Όσοι κατεβαίνουν την παραλιακή στο ύψος του Δέλτα, γιατί να μην ξέρουν πόσα πνιγμένα σκυλιά αντιστοιχούν σε κάθε καινούργιο γήπεδο του baseball; Γι' αυτό και γράφω. Δεν θέλω ούτε το όνομά μου να εμφανιστεί, δεν μοιράζει και κανείς μετάλλια ευαισθησίας άλλωστε! Έγραψα για να μοιραστώ την οργή και τη θλίψη μου. Ευχαριστώ».


Ε.Ε., ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΜΚΟ

Σε αυτό το πλαίσιο άρχισαν να καταγγέλλονται σωρηδόν «απαγωγές» αδέσποτων και παράνομες εξαγωγές σε χώρες της ΕΕ, το χρήμα από την ΕΕ επέτρεπε τη χρηματοδότηση και «φιλοζωικών» ΜΚΟ, με σκοπό τη προστασία και περιμάζωμα των αδέσποτων που τελικά κατέληγαν και καταλήγουν σε εργαστήρια πειραμάτων της Ευρώπης και σε εργοστάσια επεξεργασίας γούνας γάτας και σκύλου.
«Μήπως επωνυμίες που παραπέμπουν σε παραδείσους (όπως “puppyland”, puppy villa” και “pet paradise”) έχουν στόχο να εξαπατήσουν αφελείς ζωόφιλους και να εφοδιάσουν τα άτυχα κατοικίδια με «εισιτήριο μιας διαδρομής», κατευθείαν για τα κολαστήρια των εργαστηρίων; Για ποιο λόγο παραπέμφθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η Ολλανδία και το Βέλγιο και γιατί η Ε.Ε. κατά καιρούς έχει στραφεί εγγράφως κατά της Αυστρίας, του Λουξεμβούργου, της Ιταλίας αλλά και της Αγγλίας (η οποία μαζί με την Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Γερμανία αποτελούν χώρες μαζικής κατάληξης αδεσπότων και της δικής μας χώρας);Σε ποια χώρα κατέφυγε η Γερμανικών συμφερόντων εταιρεία Schmeisser προκειμένου να διεξαγάγει δοκιμές των όπλων της σε αδέσποτους σκύλους; Σε ποιες χώρες εντοπίστηκαν με ακτίνες Χ τετράποδα που μετέφεραν ναρκωτικά; Γιατί η Γερμανία έχει κατηγορηθεί για «βάρβαρους και αντιδημοκρατικούς νόμους» για τα ζώα παρότι συμπεριέλαβε τα δικαιώματά τους στο Σύνταγμά της; Γιατί όσοι εξάγουν μαζικά και παράνομα αδέσποτα τετράποδα από τη χώρα μας αρνούνται να δηλώσουν στις Αρμόδιες Αρχές τα στοιχεία των φυσικών προσώπων που θα υιοθετήσουν τα ζώα και αντ΄ αυτού υβρίζουν, διασύρουν, σπιλώνουν και μηνύουν όποιον αρνείται να αποδεχτεί την τακτική της «εν κρυπτώ φυγάδευσης» των τετραπόδων και όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει τις «αγαθές» τους προθέσεις;»(Πόπη Μπάκα)
Σε καταγγελία τους προς τον ΥΠΠΟ Ε.Βενιζέλο οι
Φανή Αφεντάκη Δικηγόρος, Βασίλης Παπαδόπουλος Δικηγόρος , Κατερίνα Ιατροπούλου Δικηγόρος, Αλέξανδρος Σουβατζής, Δικηγόρος, Εύη Τζούδα, Βιβλιοπώλης Μαρία Τσάτσου, Συγγραφέας – Δημοσιογράφος, Γιώργος Χρονάς Ποιητής – Εκδότης, μεταξύ άλλων αναφέρουν:
«Οι υπέρμαχοι της εξόδου ζώων εκτός Ελλάδας ισχυρίζονται ότι έχουν ελέγξει πού πάνε και έχουν… φωτογραφίες τους με παιδάκια πάνω σε μοκέτες, η γνωστή ιστορία για αφελείς δηλαδή. Η πραγματικότητα είναι άλλη:
1) Στην Ελλάδα είναι από 30ετίας εν δράσει η διεθνής μαφία γούνας από σκύλους και γάτες με πλοκάμια μέσα στους κρατικούς φορείς, τις πρεσβείες και τα σωματεία. Το βεβαιώνουν ξένα σωματεία, απλοί άνθρωποι και πάνω απ΄ όλα η λογική.
2) Τα μέλη της, αδίστακτοι στα ψεύδη και στις απειλές τους αλλά και πάμπλουτοι, βουλώνουν τα στόματα με χορηγίες και παροχές, χρησιμοποιώντας ανθρώπους κλειδιά που η μια κυβέρνηση κληροδοτεί στην άλλη μέσα στους δημόσιους φορείς, καθώς και καταξιωμένα πρόσωπα του δημοσίου βίου που έχουν πείσει.
3) Τα μέλη της, αποσπούν χρήματα και από τους εδώ ζωόφιλους που στέλνουν τα ζώα τους έξω, πληρώνονται όμως και από τους ντίλερς στους οποίους τα μεταπωλούν όταν φτάσουν στο εξωτερικό. Εξαπατούν δηλαδή και Έλληνες πολίτες δεν διαπράττουν απλώς έγκλημα κατά των ζώων.
4) Η γούνα από σκύλο και γάτα κοστίζει πανάκριβα, διότι δεν χρησιμοποιείται μόνον για γιακάδες και μικροπράγματα, αλλά όπως υποδεικνύει στην ιστοσελίδα της η οργάνωση Voice 4 dogs από αυτήν γίνονται ολόσωμες γούνες πανάκριβες που μόνον με τεστ DNA μπορεί κανείς να ανακαλύψει από τι ζώο πραγματικά είναι.
5) Αλλοδαπές κυρίες κόπτονται υπέρ της εξαγωγής και φυσικά η εξαγωγή συνεχίζεται, αφού έχει δώσει τις ευλογίες του το ελληνικό κράτος που είναι ανίκανο, υπό οιανδήποτε κυβέρνηση να διαχειριστεί τα αδέσποτά του, όπως είναι ανίκανο να πει τι απέγιναν τα κονδύλια της Ε.Ε. για τα αδέσποτα.
6) Καμία κυρία δεν έχει ούτε ένα επίσημο χαρτί σωματείου με σφραγίδα ή έγκριση της πρεσβείας της. Όλα γίνονται δια της πειθούς ή δια της εξαγοράς συνειδήσεων. Αυτό και μόνον θα έπρεπε να αρκέσει για να συνειδητοποιήσουν οι Έλληνες το σφάλμα τους.
7) Οι αλλοδαπές κυρίες, που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη των πρεσβειών τους είναι καιρός να γυρίσουν σπίτι τους. Αρκετά μας εκπαιδεύσανε. Ας πάρουν το δρόμο για το Βέλγιο, τη Σουηδία, τη Σκωτία, τη Γερμανία, κ.λπ. Ας «βοηθήσουν» εκεί τα ζώα.
8) Ποιος ευθύνεται για το δίκτιο πολωνο – ουκρανο – αλβανο – ελλήνων, πολλοί από τους οποίους είναι λούμπεν στοιχεία και πρεζάκηδες για την αρπαγή γάτων, σκύλων και, κουταβιών από διάφορα σημεία των Αθηνών, και από τα «χαρίζεται» των εφημερίδων;
9) Γιατί αν όλα είναι καλά και άγια δεν βγαίνει όλος αυτός ο υπέροχος θίασος σε μια εκπομπή ή γιατί δεν βγαίνουν στα παράθυρα να μας δείξουν τα πρόσωπά τους οι αλλοδαπές και εγχώριες κυρίες και να ακουστούν όλες οι γνώμες;
10) Είναι παρανοϊκό να επιμένουν οι φανατισμένοι οπαδοί της εξαγωγής σκύλων, κουταβιών και γατιών εκτός Ελλάδος, ότι όλα αυτά γίνονται με καλό σκοπό, όταν αποσιωπάται το παράνομο εμπόριο παιδιών και βρεφών για τα όργανά τους ή για ευρωπαίους παιδεραστές. Καιρός οι Έλληνες να ξυπνήσουνε, να παύσουνε να είναι οι ουραγοί της Ευρώπης και να αναλάβουν τα αδέσποτά τους μέσα στη χώρα τους. Καιρός να μάθουν να αναγνωρίζουν και να αποστρέφονται το πρόσωπο του Ιανού, καιρός να ξεπλυθούμε από το αίμα της λαίδης Μάκμπεθ!!! Φτάνουν πια τα ψέματα και οι στημένες δήθεν αποκαλύψεις!
Καιρός να μάθουν και οι εξαγωγείς σκύλων τι θα πει «κεσάτια» και «ανεργία».
Επίσης, ζητάμε επειγόντως να τεθεί το όλο ζήτημα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού της χώρας και να διατάξει ο ίδιος, όχι η μία και η άλλη οργάνωση, να επέμβει Εισαγγελέας. Να ανοιχτούν συγκεκριμένοι λογαριασμοί και αν υπάρχει σκάνδαλο και απάτη να αποκαλυφθεί. Το ζήτημα θίγει την πολιτισμική ταυτότητα της Ελλάδας και μας καθιστά σκύβαλα εγχωρίων και ευρωπαίων ανθρώπων που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.
Κύριε Υπουργέ του Πολιτισμού, σταματήστε τη γουνεμπορία σκύλων κουταβιών και γατιών. Δώστε το θέμα στους Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους.
Ρίξτε φως στο σκοτάδι!
Σπάστε το τείχος της φριχτής σιωπής!
Αυτό εξαγγείλατε. ΚΑΝΤΕ ΤΟ!

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ
Τελικά μια από τις υποθέσεις έφτασε στη δικαιοσύνη
Στις ειδήσεις του Alpha στις 11 Μαρτίου 2004 μεταδόθηκε ότι ο εισαγγελέας επενέβη στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και «σταμάτησε» ένα φορτίο σκύλων και κουταβιών, «κάργκο» στη γλώσσα των Ελλήνων και αλλοδαπών σκυλογατοεξαγωγέων που δρουν σε ολόκληρη την Ελλάδα, με προορισμό το Βέλγιο ή τη Γερμανία. Το «φορτίο» βρέθηκε να μην πληρεί τους απαιτούμενους όρους και δεν έφυγαν τελικά… ή έφυγαν αργότερα. Ειπώθηκε ότι θα πηγαίνανε για βιομηχανική εκμετάλλευση, για το κολλαγόνο τους και για τη γούνα τους. Με αυτή την άποψη άλλοι συμφώνησαν και άλλοι όχι…ένα χρόνο αργότερα.
Στην εκδίκαση στις 2/9/2005 της υπόθεσης του περιστατικού στο Ελευθέριος Βενιζέλος το Μάρτιο του 2004 (όπου η κ. Ιωάννα Γκαραγκούνη είχε σταματήσει με τη βοήθεια αστυνομικής δύναμης την παράνομη αποστολή έξι κουταβιών στο Βέλγιο, με μηνύτρια την «πασίγνωστη(!) στην Ευρώπη ακτιβίστρια» Μίκε Σουντίκ εκ Γάνδης Βελγίου, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας το δικαστήριο αθώωσε την Ιωάννας Γκαραγκούνη, Προέδρου Συνομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων Ελλάδας και τον Τηλεοπτικο Σταθμό ALPHA).
Η Εισαγγελέας καθώς και ο Πρόεδρος με ευστοχότατες ερωτήσεις υπεισήλθαν στην ουσία της υπόθεσης των εξαγωγών. Είναι αλήθεια ότι για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ έφτασε στη Δικαιοσύνη και αντιμετωπίστηκε όχι με συνοπτικές διαδικασίες αλλά σε βάθος και με ιδιαίτερη σοβαρότητα το θέμα. Αυτή καθ’ εαυτή, η φύση της υπόθεσης θα αποτελέσει άξονα αναφοράς για οποιεσδήποτε παρεμφερείς υποθέσεις εκδικαστούν στο μέλλον. Η μηνύτρια έκανε λόγο για «αδελφές Τερέζες» οι οποίες «κάνουν» ζωοφιλία ανιδιοτελώς και «βάζοντας συνεχώς το χέρι στην τσέπη τους». Η απάντηση από την ομάδα των δικηγόρων του ALPHA ήταν ιδιαίτερα εύστοχη και αποκαλυπτική όταν υπέμνησε στο δικαστήριο ότι η μηνύτρια εισπράττει δωρεές και εισφορές από ζωόφιλους (όπως παραδέχεται και η ίδια στη μήνυσή της). Ο σχετικός διάλογος, πάντως, φέρει στην επιφάνεια ένα θέμα απίστευτου ενδιαφέροντος γύρω από τη ζωοφιλία και τα κίνητρά της. Την οικονομική παράμετρο! «Και ειλικρινά απορούμε με το ζωοφιλικό πάθος της μηνύτριας η οποία παρά το κινητικό πρόβλημά της (και εκφράζουμε τη συμπάθειά μας γι αυτό), επισκέπτεται εκ Γάνδης την Ελλάδα, συχνά – πυκνά, διασπαθίζοντας την αναπηρική σύνταξή της (όπως δήλωσε η ίδια για τους οικονομικούς της πόρους ενώπιον του Δικαστηρίου), διατρέχουσα την Ελλάδα και περισυλλέγουσα παρανόμως τα δικά μας αδέσποτα την ίδια ΑΚΡΙΒΩΣ στιγμή (και η έδρα με μεγάλη προσοχή αξιολόγησε το στοιχείο που ετέθη υπόψη της) που στην πατρίδα της σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του αρμοδίου Υπουργείου του Βελγίου (ευ)θανατώνονται τα δικά τους αδέσποτα κατά χιλιάδες!!!». Η υπεράσπισή αναφέρθηκε σε έναν πάρα πολύ απλό συλλογισμό: Κατά το νομοθέτη ο εξάγων ζώα υποχρεούται (βάσει της με αρ. 280239/03 Υπουργικής Απόφασης) να υπογράψει Υ.Δ. 1599/86 ότι «το ζώο δεν θα χρησιμοποιηθεί για πειραματικούς ή άλλους σκοπούς». Οι εξαγωγείς όμως αρνούνται επιμόνως να υπογράψουν τέτοια δήλωση . Κατηγορήθηκε ο ALPHA ότι με τον τίτλο του ρεπορτάζ «Μπλόκο στην κτηνωδία» (λέξη την οποία χρησιμοποίησε πολλάκις και η Εισαγγελέας αναφερόμενη στους ΑΘΛΙΟΥΣ όρους μεταφοράς των τετραπόδων), αποσκοπούσε στην αύξηση της τηλεθέασής του για να εισπράξει την αποστομωτική από τους δικηγόρους του καναλιού, απάντηση: «Μα θα ανέβαινε η τηλεθέασή μας παρουσιάζοντας μια γυναίκα που είναι παντελώς άγνωστη στην Ελλάδα»;

Περισσότερα εδώ

και εδώ

«Παράνομη διακίνηση κατοικιδίων ζώων. Αμερική – Ευρώπη – Ελλάδα» Πόπη Μπάκα εκδόσεις Ευώνυμο Οικολογική Βιβλιοθήκη.
www.tetrapodologein.gr

ΤΑ "ΑΔΕΣΠΟΤΑ" ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ

Στις μέρες μας εκτός από τα κατοικίδια μπορούμε να δούμε αδέσποτους σκύλους που έχουν αναλάβει από δικιά τους πρωτοβουλία την φύλαξη γειτονιών με αντάλλαγμα κάποιο χάδι ή λίγο φαγητό αναπτύσσοντας σχέσεις γνωριμίας με τους κατοίκους. Σχεδόν πάντα κάποιος έχει φροντίσει για τα εμβόλιά τους.
Πασίγνωστος στους φοιτητές για παράδειγμα είναι ο γηραιός Κανέλος φύλακας του ΕΜΠ που μαζί με άλλους γνωστούς "αδέσποτους", συνοδεύουν υποδειγματικά τις πορείες διαμαρτυρίας της νεολαίας και προσπαθούν να κατευνάσουν τα πνεύματα με δικό τους μεγάλο κίνδυνο, όταν τα πράγματα εκτρέπονται.
Έτσι βλέπουμε ότι τα ζώα στην πράξη είναι παραστάτες της ζωής των ανθρώπων παράγοντας σημαντικό έργο φύλαξης, προστασίας, παρέας, διασκέδασης, μάθησης κλπ. που δεν μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά αν και μπορεί κάποιος εύκολα μπορεί να προσδώσει οικονομικά μεγέθη στο έργο τους.
Τα ζώα είναι και απολυμαντές, σκουπιδοφάγοι, χρήσιμα στην φυσική ανακύκλωση των σκουπιδιών και την υγιεινή του ανθρώπινου οικιστικού περιβάλλοντος. Οι γάτες και τα πουλιά προσφέρουν σημαντικό έργο υγιεινής με την εξόντωση παρασίτων τρωκτικών, ερπετών, εντόμων που θα χρειαζόντουσαν τεράστιες ποσότητες δηλητηρίων για να τις αντικαταστήσουν και στρατιές καθαριστών.
Αυτό δεν είναι και άλλο ένα μετρήσιμο οικονομικό μέγεθος;

Όμως συχνά γίνεται γνωστό ότι οι πιστοί φίλοι του ανθρώπου εξαφανίζονται και πιθανά υποφέρουν.
Ο Μήτσος για παράδειγμα της πλατείας Συντάγματος που διακριτικά επέβλεπε την αγορά της Ερμού, απήχθη από κάποιο αυτοκίνητο και κανείς δεν τον ξαναείδε από τότε. Οι μαγαζάτορες και οι περίοικοι, μάταια τοποθετούσαν χαρτιά με αμοιβή για την ανεύρεσή του

ΕΚΔΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ

ΕΚΔΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΣΚΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 1910


Στις 6 Μαϊου 1910 ένας Ελληνοοθωμανός στην Kωνσταντινούπολη σημείωνε στο ημερολόγιο του την αποφράδα μέρα που η κυβέρνηση των Νεοτούρκων - στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού και εκδυτικισμού της πρωτεύουσας και με διάθεση να βάλει σειρά και τάξη στους δρόμους της - αποφάσισε να μαζέψει τα αδέσποτα σκυλιά της πόλης και να εξολοθρεύσει μια και καλή αυτή την τετράποδη απειλή. Η διαταγή αφορούσε κυρίως στους δρόμους του Πέραν(σ.σ περιοχή που κατοικούσαν έλληνες), όπου τα σκυλιά αυτά αποτελούσαν εμπόδιο και καθημερινό κίνδυνο για τους Φραγκολεβαντίνους, που κατά κύριο λόγο κατοικούσαν στην περιοχή και δεν ήταν συνηθισμένοι σε ένα τέτοιο "βάρβαρο" και ενίοτε "εχθρικό" περιβάλλον. Όσο και αν οι διάφοροι Ευρωπαίοι παρουσίαζαν στις περιηγητικές αφηγήσεις τους με γραφικότητα και με έντονο οριενταλισμό καθημερινές σκηνές από τη ζωή στην Κωνσταντινούπολη, με κυρίαρχα στοιχεία την απλότητα, την ηρεμία και τη νωχελικότητα, το θέαμα ["των δημόσιων ερωτικών περιπτύξεων των σκυλιών σόκαρε τις νεαρές αγγλίδες τουρίστριες" επιπλέον, πολλές φορές η θέαση μετατρεπόταν σε εμπειρία με δαγκώματα και μετάδοση λύσσας, ή τουλάχιστον αυτό πρόβαλαν ως διαμαρτυρία οι επίδοξοι εξολοθρευτές τους.
Η προσπάθεια των Νεότουρκων ήταν η πιο επιτυχημένη σε μια σειρά αντίστοιχων επιχειρήσεων που χρονολογούνταν από την περίοδο του σουλτάνου Μαχμούτ ΙΙ. Η νεοτουρκική κυβέρνηση, αποφασισμένη να εφαρμόσει με οποιοδήποτε κόστος το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας - το οποίο είχε να κάνει σε μεγάλο βαθμό και με την αλλαγή του αστικού τοπίου -, υπήρξε και σε αυτό το ζήτημα πιο αποτελεσματική. Με επίσημη διαταγή και έναντι μικρής χρηματικής αποζημίωσης, ανατέθηκε στους Τσιγγάνους της πρωτεύουσας να περισυλλέξουν τα αδέσποτα σκυλιά και, αφού τα φορτώσουν σε ένα καράβι, να τα μεταφέρουν σε κάποιο έρημο ξερονήσι του Μαρμαρά, όπου είτε θα πέθαιναν από πείνα και δίψα είτε θα αλληλοτρώγονταν. Με πρωτοβουλία μάλιστα ενός Γάλλου επιχειρηματία, όσα σκυλιά θα πέθαιναν, ανεξαρτήτως τρόπου - εξάλλου, ο σκοπός, για άλλη μια φορά, αγιάζει τα μέσα -, θα μπορούσαν τουλάχιστον να φανούν χρήσιμα μετά θάνατον, τονώνοντας τις εμπορικές σχέσεις Γαλλίας - Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: το δέρμα, το λίπος τους, τα κόκαλά τους και οποιοδήποτε άλλο κατάλοιπο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν λίπασμα και θα γίνονταν μέρος των εξαγώγιμων προς το λιμάνι της Μασσαλίας οθωμανικών προϊόντων…..
… Ανάμεσα στα προτερήματα που απαριθμεί ένας κάτοικος της Κωνσταντινούπολης της εποχής, φιλόζωος και υπέρμαχος του δικαιώματος των αδέσποτων στη ζωή γενικά και στη διαμονή στην πόλη ειδικά, είναι ο ("πατριωτισμός") τους και ο διαχρονικός τους ρόλος ως ["απολυμαντών" ] κυρίως οι σκύλοι αποδεικνύονται άριστοι φύλακες των συνοικιών τους, τις οποίες προστατεύουν από ["εχθρικούς και επικίνδυνους εισβολείς" , όλα δε τα τετράποδα με τη μεγάλη γκάμα των διατροφικών τους συνηθειών (μικροοργανισμοί, ζωύφια κ.ο.κ.) συμβάλλουν τα μάλα στην προφύλαξη της δημόσια υγιεινής. …Η ιστορία μάς πληροφορεί ότι τα σκυλιά που μεταφέρθηκαν στο έρημο εκείνο νησί του Μαρμαρά αλληλοφαγώθηκαν ο μύθος θέλει τις κραυγές τους να φτάνουν μέχρι το Πέραν και να στοιχειώνουν τις αποπνικτικές από την υγρασία νύχτες των κατοίκων του.
Τα σκυλιά - λέει πάλι ο μύθος - λύσσαξαν και η λύσσα έφτασε και διαδόθηκε μέχρι την Κωνσταντινούπολη, τα τετράποδα είχαν πάρει την "εκδίκησή" τους…
Το μόνο σενάριο - έστω και μυθικό - που φαίνεται να έχει ξεφύγει από τις λίστες και τους σχεδιασμούς του οργανισμού 2004 είναι αυτό της εκδίκησης των αδέσποτων της Κωνσταντινούπολης. Και αν τύχει και για μια φορά ο μύθος γίνει πραγματικότητα, τότε ποιος θα φταίει;
Της Κωνσταντίνας Δ. Ανδριανοπούλου, μεταπτυχιακής φοιτήτριας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου, στην Κωνσταντινούπολη. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΥΓΗ, την 1η/8/2004.
Πηγές: Σπυρίδων Μαυρογένης, (Les Chiens Errants de Constantinople), Librairie Orientale et Americaine, Παρίσι, χ.χ. (μάλλον τέλη 19ου αιώνα), σ. 18..)